هویت، قدرت و گفتمان در رمان کلیدر از دیدگاه تاریخ گرایی نو

هویت، قدرت و گفتمان در رمان کلیدر از دیدگاه تاریخ گرایی نو 1. محمد حسین محمدی 2. محمد پیشان 1. دانشیار و عضو هیات علمی دانشگاه تهران 2. کارشناسی ارشد ادبیات فارسی از دانشگاه تهران چکیده در این پژوهش با استفاده از نظریه تاریخ گرایی نو که یکی از جدیدترین رهیافت های نقد ادبی است، رمان کلیدر مورد نقد و بررسی قرار گرفته است. در رویکرد تاریخ گرایی نو، تحت تاثیر نظرات میشل فوکو، به روابط قدرت که از طریق گفتمان ها اعمال می شود اهمیت بسیاری داده می شود. در این پژوهش با استفاده از این رویکرد، گفتمان هایی که در این رمان، قدرت از طریق آنها اعمال می شود مشخص شده اند و سپس به روابط پیچیده و تقابل این گفتمان ها در کنش های این رمان پرداخته شده است. شکل گیری هویت فرد تحت تاثیر گفتمان های جاری در اجتماع یکی دیگر از موضوعات مورد توجه تاریخ گرایان نو است که در این پژوهش با بررسی هویت گل محمد، به این موضوع پرداخته شده است. کلیدواژه: تاریخ گرایی نو، تحول هویت، قدرت، گفتمان های دهه چهل و پنجاه، کلیدر